Strona główna » “Świat według Joan Didion”. Biografia jednej z najbardziej wpływowych pisarek i dziennikarek XX wieku
Biografie Zapowiedzi i nowości

“Świat według Joan Didion”. Biografia jednej z najbardziej wpływowych pisarek i dziennikarek XX wieku

Świat według Joan Didion

Zmarła pod koniec 2021 roku Joan Didion pozostaje nadal jednym z najważniejszych amerykańskich twórców ubiegłego stulecia. Jej liczne artykuły, powieści i scenariusze opisują ówczesną Amerykę w tak osobisty i przenikliwy sposób, w jaki Annie Ernaux portretuje powojenną Francję. Joan Didion to ważny głos reportażystki, eseistki, feministki – a jednocześnie to postać, która nieustannie kontrastuje świat zewnętrzny z głębią własnych myśli. Wyczekiwana przez fanów pisarki biografia “Świat według Joan Didion”, autorstwa Evelyn McDonnell, ukaże się w polskich księgarniach w grudniu 2023 roku.

Biografia Joan Didion – widzieć świat jej oczami

“Świat według Joan Didion” to biografia oparta na twórczości pisarskiej Didion. Evelyn McDonnell przygląda się tekstom wybitnej dziennikarki i pisarki, aby wydobyć z nich istotę autorskiego spojrzenia Didion. Jej teksty były bowiem w równym stopniu zapisem świata, który ją otaczał i próbą wniknięcia w głąb siebie.

Joan Didion pisała swoją debiutancką powieść “Run River” (“Rzekobieg”), gdy rozpoczynała karierę dziennikarską. Był to przełom lat 50. i 60. Współpracowała wówczas z magazynem “Vouge”, ale gdy wzięła ślub, w 1964 roku wyjechała z Nowego Jorku, aby zamieszkać w swoich rodzinnych stronach, w Kalifornii. Tam razem z mężem, Johnem Gregorym Dunne’em, dzieliła wspólną pasję i zawód pisania scenariuszy i artykułów.

Do najwybitniejszych dzieł Joan Didion zalicza się “Dryfując do Betlejem”, “Biały album” oraz “Rok magicznego myślenia”. Jej demitologizujące obrazy Ameryki lat 60. i 70. zmieniły sposób myślenia o “amerykańskim śnie”. Didion bezkompromisowo przemieniła kolorowe, przepełnione pacyfizmem lata dzieci-kwiatów w epokę pełną zbrodni, morderstw, narkotyków i ukrytych problemów psychicznych. W “Roku magicznego myślenia”, za który nagrodzono ją prestiżową National Book Award, Didion opisuje swoje życie po śmierci męża. To niezwykle intymne wydarzenie, jakim jest żałoba, przemienia jednak w wartość uniwersalną i pozwala czytelnikowi przejrzeć się w swoim smutku jak w lustrze.

Evelyn McDonnell zdaje się pozostawać bliska narracji, którą prowadziła w swoich tekstach Didion. Skupiając treść swojej książki wokół jej pisarstwa, biografka chce nie tyle odtworzyć świat, w którym żyła Joan Didion, ale spojrzeć na otaczającą siebie i nas rzeczywistość oczami tej niezwykłej pisarki. Choć książka “Świat według Joan Didon” uznana została za biografię, to jej narracja prowadzona jest raczej tematycznie niż chronologicznie. Nie jest to książka przeprowadzająca czytelnika przez wszystkie fakty z życia Joan Didon. Evelyn McDonnell życiorys pisarki wykorzystuje wybiórczo i fragmentarycznie, nie po to, by na nowo skonstruować postać tej charyzmatycznej, dwudziestowiecznej dziennikarki, ale by otworzyć przed czytelnikiem drzwi do jej percepcji. Czy to może się udać? O tym polscy czytelnicy przekonają się 6 grudnia 2023 roku. Książki “Świat według Joan Didion” w przedsprzedaży możecie szukać tutaj, a jeśli nie znacie jeszcze twórczości Joan Didion, to zachęcam również do sięgnięcia po poniższe tytuły:

Maria

“U mnie jest blisko z serca do papieru” - napisała Agnieszka Osiecka, a ja, jako jej wierna i oddana fanka, powtarzam te słowa za nią. Jestem miłośniczką słów i wszelkiego rodzaju konstelacji, które mogą z nich powstać. Studiując filmoznawstwo przekonałam się, że nie tylko sama sztuka jest czymś fascynującym, ale również - jeśli nie bardziej – nauka o niej. Spośród wszelkiego typu literatury najbardziej fascynuje mnie jej teoria, a zaraz potem filozofia i poezja. Mając trzynaście lat zapisałam w swoim pamiętniku: “wiem jedno, jestem uzależniona od pisania”. Nic w tej kwestii się nie zmieniło. Wciąż notuję wszystko, co zauważę, podążając zgodnie za słowami Terry’ego Pratchetta, który stwierdził, że najlepsze pomysły kradnie się rzeczywistości, która na ogół prześciga fantazję. Jestem marzycielką i z natury chodzę z głową w chmurach, więc często zakładam życiową prozaiczność na swoje barki, żeby jej ciężar pomógł mi wrócić na ziemię. Z reguły jestem uważana za osobę towarzyską, ale mało kto dostrzega, że najswobodniej czuję się w obecności Davida Bowiego, Jamesa Barrie i Salvadora Dali. Gdy ludzie pytają mnie o sztukę, odpowiadam – to moja dobra przyjaciółka. W końcu nie raz uratowała mi życie...

Maria

“U mnie jest blisko z serca do papieru” - napisała Agnieszka Osiecka, a ja, jako jej wierna i oddana fanka, powtarzam te słowa za nią. Jestem miłośniczką słów i wszelkiego rodzaju konstelacji, które mogą z nich powstać. Studiując filmoznawstwo przekonałam się, że nie tylko sama sztuka jest czymś fascynującym, ale również - jeśli nie bardziej – nauka o niej. Spośród wszelkiego typu literatury najbardziej fascynuje mnie jej teoria, a zaraz potem filozofia i poezja. Mając trzynaście lat zapisałam w swoim pamiętniku: “wiem jedno, jestem uzależniona od pisania”. Nic w tej kwestii się nie zmieniło. Wciąż notuję wszystko, co zauważę, podążając zgodnie za słowami Terry’ego Pratchetta, który stwierdził, że najlepsze pomysły kradnie się rzeczywistości, która na ogół prześciga fantazję. Jestem marzycielką i z natury chodzę z głową w chmurach, więc często zakładam życiową prozaiczność na swoje barki, żeby jej ciężar pomógł mi wrócić na ziemię. Z reguły jestem uważana za osobę towarzyską, ale mało kto dostrzega, że najswobodniej czuję się w obecności Davida Bowiego, Jamesa Barrie i Salvadora Dali. Gdy ludzie pytają mnie o sztukę, odpowiadam – to moja dobra przyjaciółka. W końcu nie raz uratowała mi życie...

Skomentuj

Kliknij tutaj, by skomentować