Minęło już ponad 25 lat od momentu ukazania się pierwszego wydania pierwszej biografii Wisławy Szymborskiej „Pamiątkowe rupiecie”. Mimo niechęci poetki do zdradzania szczegółów ze swojego prywatnego życia Anna Bikont i Joanna Szczęsna napisały biografię, po którą wciąż chętnie sięgają czytelnicy pragnący bliżej poznać historię naszej noblistki. A właściwie sięgali, bo nakład z 2012 roku zdążył dawno zniknąć z rynku książki. W 2023 roku, czyli Roku Wisławy Szymborskiej, Wydawnictwo Agora zdecydowało się wznowić więc tę publikację. Natomiast autorki wzbogaciły dotychczasowe wydanie swojej książki o m.in. dotąd nieujawniane korespondencje z archiwum poetki.
Biografia Wisławy Szymborskiej
Dziś, szukając biografii Wisławy Szymborskiej, możemy znaleźć w księgarniach już kilka tytułów. To nie tylko „Pamiątkowe rupiecie”, które – trzeba powiedzieć – są już zupełnie inne książką niż w 1997 roku (rok pierwszego wydania) czy w 2012 roku (rok trzeciego wydania). Możemy sięgnąć również po „Nic zwyczajnego. O Wisławie Szymborskiej” Michała Rusinka, Pierwszego Sekretarza noblistki oraz po „Szymborska. Znaki szczególne” Joanny Gromek-Illg. W 2023 roku ukazała się nawet biograficzna książka o poetce dla dzieci „Szalik. O Wisławie Szymborskiej dla dzieci”. Jednak jeszcze w latach 90., mimo dużej już sławy Szymborskiej, nie dało się praktycznie znaleźć z nią nawet wywiadu. Kiedy Anna Bikont i Joanna Szczęsna zdecydowały się spisać jej historię, spotkały się więc z mnóstwem trudności. Namówienie Szymborskiej do rozmowy nie było łatwe i pomógł autorkom w tym Jacek Kuroń.
Biografia ukazała się w 1997 roku, czyli rok po przyznaniu Szymborskiej Nobla. Dzięki niej miłośnicy twórczości noblistki mogli po raz pierwszy raz poznać jej życiorys i życie zza kulis, zza wierszy. Autorki opierały się zarówno na zwierzeniach Szymborskiej, jak również wspomnieniach jej przyjaciół. Sięgnęły także po różne dokumenty, by móc przybliżyć czytelnikowi mało znane fakty z dzieciństwa i młodości poetki. Co ciekawe, część informacji genealogicznych zawartych w książce, była zaskoczeniem nawet dla samej zainteresowanej.
– pisał Stanisław Barańczak
„Ale to już po mojej śmierci, dobrze?”
Już wydanie książki „Pamiątkowe rupiecie” z 2012 roku (rok po śmierci Wisławy Szymborskiej) liczące 479 stron zostało wzbogacone o dodatkowe treści (m.in. fotografie, historie z ostatnich lat życia, związek z Filipowiczem) w porównaniu do pierwszego wydania, które określa się mianem dyskretnego. Z kolei najnowszy dodruk z maja 2023 roku mieści się na ponad 600 stronach! Jak czytamy w opisie, „Pamiątkowe rupiecie” to już dziś zupełnie inna książka. Anna Bikont i Joanna Szczęsna niejako dostały od poetki pozwolenie na wykorzystanie wcześniej niepublikowanych materiałów już po jej śmierci. Szymborska zwykła bowiem mawiać: „Ale to już po mojej śmierci, dobrze?”. Autorki, korzystając bez ograniczeń z korespondencji, załączyły więc również nowe materiały, listy, by czytelnicy mogli przyjrzeć się uczuciowemu życiu poetki – jej przyjaźniom i największym miłościom.
Wisława Szymborska przez zaledwie kilka lat pozostawała w związku małżeńskim z Adamem Włodkiem. Ale mimo rozstania łączyła ich długa przyjaźń. Jednak najsilniejszym uczuciem darzyła Kornela Filipowicza. Mimo że nigdy nie zamieszkali razem, pozostawali w wyjątkowej relacji przez wiele lat. I dopiero kiedy miłość życia Szymborskiej umarła, noblistka napisała:
W najnowszym wydaniu książki „Pamiątkowe rupiecie. Biografia Wisławy Szymborskiej” przeczytamy również o jej poetyckim związku ze Stanisławem Barańczakiem, a także zagłębimy się w świat nie tylko wierszy. W końcu poetka była również znana ze swoich wyklejanek, kolaży, listów i karteczek.
Skomentuj