„Uwięzione” Natashy Preston to thriller, po którego przeczytaniu jeszcze długo będziesz czuć się nieswojo. Niektóre książki budzą irracjonalny niepokój, przez który trudno zasnąć i jeszcze trudniej zapomnieć o fabule. Po „Uwięzionych” nie będziesz w stanie czuć się dobrze, spoglądając na… kwiaty. Dlaczego?
„Uwięzione”
Summer to nastolatka, która wyszła z domu wybierając się na imprezę. Niestety tego wieczoru nie dotarła na nią. Jej chłopak nie potrafi sobie wybaczyć, że dziewczyna musiała iść sama i nie było go przy niej. Zaledwie w kilka chwil szczęśliwa nastolatka straciła ukochanego oraz swoje bezpieczne życie. Razem z innymi młodymi kobietami została uwięziona w pozornie pięknym, wręcz idealnym miejscu. Od tego momentu jej życie było podporządkowane krzywdom, jakich doświadczała oraz przerwom pomiędzy nimi…
Wraz z innymi trzema dziewczynami mają stworzyć ze sobą pozornie idealną rodzinę. Uwięzione w piwnicy swojego oprawcy starają się przetrwać pod okiem psychopaty, a ich życie jest wypełnione strachem, bólem i podporządkowaniem. Zapowiedzią tego, że za niedługo znów się coś wydarzy, są kwiaty. Gdy dziewczyny je widziały, dowiadywały się, że na nie pora.
Choć ta książka jest klasyfikowana jako literatura młodzieżowa, to poza młodymi bohaterkami niewiele ma wspólnego z nastolatkami. To świetnie poprowadzony thriller, w którym zatoną także dorośli czytelnicy sięgający na co dzień po mocniejsze lektury. Narracja w tej książce ukazuje perspektywę porwanych, chłopaka najmłodszej z nich oraz samego oprawcy. Z tej lektury sączy się przerażenie bohaterek.
Wciągająca książka, którą prawdopodobnie pochłoniesz w jeden wieczór. Wzbudza odczucia związane z klaustrofobicznym strachem przesyconym niepewnością tego, co i kiedy się wydarzy. Każdy zakończony rozdział zaprasza do tego, by dowiedzieć się, co będzie dalej i jak potoczą się losy uwięzionych dziewcząt. Mocna, dobra lektura.
Drugie wydanie „Uwięzionych” znajdziesz tutaj.
Skomentuj