Czy literatura może istnieć bez kotów?

XXI wieku to zdecydowanie raj dla kotów. Zdjęcia tych czworonożnych pupili podbiły internet i każdy doskonale zdaje sobie sprawę, że wystarczy użyć wizerunku kota, by zasięgi poszybowały w kosmos. A czy tak samo dobrze sprawy się mają w przypadku książek z kotami? I skąd w ogóle rodzi się u pisarzy pomysł na osadzenie mruczka w roli literackiego bohatera? Mamy nadzieję, że ten artykuł trochę wyjaśni Wam, jak wielką rolę pełni kot w literaturze i że gdyby nie on, niejedna książka wcale by nie powstała.

Emilia Dziubak i Homer

Zacznijmy od sławnego kota znanej i cenionej na całym świecie polskiej ilustratorki. Emilia Dziubak przyznaje, że nie wyobraża sobie dnia pracy bez kociego towarzystwa. Nie dziwi więc fakt, że w końcu jej ukochany i wyczekany kot Homer doczekał się swojej szczególnej publikacji. W książce Niezwykłe przyjaźnie. W świecie roślin i zwierząt od Wydawnictwa Nasza Księgarnia okazuje się, że Homerowi brakuje prawdziwego przyjaciela. Dlatego decyduje się wyruszyć na poszukiwania. W trakcie swojej wędrówki zastanawia się, co w przyjaźni jest dla niego najważniejsze. Jednak ma tak wysokie wymagania – jak na kota przystało, że żadne z napotkanych zwierząt nie spełnia jego kryteriów.

W ostatnim czasie na profilach Emilii Dziubak na Facebooku i Instagramie pojawiają się równie urocze jak Homer czarno-białe koty o imieniu Bogdan i Chucky. Czy one również zainspirują ilustratorkę do stworzenia kolejnej kociej książki? Mamy ogromną nadzieję! Zdecydowanie widzimy w nich duży potencjał literacki.

Książkę kupicie tutaj: Niezwykłe przyjaźnie. W świecie roślin i zwierząt

Nikola Kucharska i jej koty

Znaną kociarą jest również Nikola Kocharska, ilustratorka i autorka najlepszej książki dla małych miłośników kotów. Polka już kilka razy podzieliła się ze swoimi obserwatorami zdjęciami kota Kamyka, który bierze aktywny w udział w jej codziennym życiu zawodowym. Bestsellerowa książka Nikoli Kucharskiej Opowiem ci mamo, co robią koty to zdecydowany must – have dla każdego małego i dużego fana mruczków. Czy bez domowych czworonożnych przyjaciół powstałaby ta książka? Wątpimy. W końcu, żeby stworzyć tak znakomitą encyklopedię tych zwierząt, potrzeba dokładnej znajomości anatomii i zwyczajów kota. A jak głosi napis na publikacji Wydawnictwa Nasza Księgarnia: „Za kotami skradała się Nikola Kucharska”.

Książkę kupicie tutaj: Opowiem ci mamo, co robią koty

Agata Romaniuk i jej koty

Czy autorka najbardziej poczytnej serii kryminalnej dla dzieci z kotami w rolach głównych mogłaby nie mieć kota? To pytanie raczej z serii tych retorycznych. Agata Romaniuk, która zasłynęła świetnym cyklem książek dla dzieci Kocia Szajka, oczywiście dzieli swoje życie z kocimi stworzeniami. Sekretarz kot Precel von Wafel, jak nazywa go pisarka, i 17-letnia Laura z pewnością maczali łapki w Kociej Szajce. Nie ma przecież lepszej inspiracji do barwnych bohaterów niż koci domownicy. Koty Agaty Romaniuk można również zobaczyć na wizji Wieczorynki – jej autorskiego projektu z bajkami na Facebooku.

Książki z serii Kocia Szajka kupicie tutaj:

• Kocia Szajka i zagadka zniknięcia śledzi
• Kocia Szajka i ucho różowego jelenia
• Kocia Szajka i napad na moście
• Kocia Szajka i duchy w teatrze

Wisława Szymborska i kot w pustym mieszkaniu

Pisząc o kotach i literaturze, nie można zapomnieć o najbardziej znanym wierszu naszej noblistki. Wisława Szymborska znana była ze swojego zdania „Panu Bogu najbardziej udały się koty”. Co prawda kot z wiersza Kot w pustym mieszkaniu nie należał do poetki. Podmiotem lirycznym był w nim kot Kornela Filipowicza. Z kolei o ich wyjątkowym związku – Wisławy Szymborskiej i Kornela Filipowicza – możemy dowiedzieć się z książki Najlepiej w życiu ma twój kot. Listy. A dlaczego kot pisarza był takim szczęściarzem? „…bo jest przy Tobie” – pisała poetka. Natomiast zdanie z wiersza moglibyśmy uzupełnić w następujący sposób: „Umrzeć [Kornelu Filipowiczu] – tego nie robi się kotu”. Wiersz powstał na przełomie 1990/1991 roku po śmierci wieloletniego partnera polskiej noblistki.

Książkę kupicie tutaj: Najlepiej w życiu ma twój kot. Listy

Tadeusz Konwicki i groźny kot Iwan

Czy kot może doczekać się własnej biografii? Ależ oczywiście. Taki zaszczyt dosięgnął kota Iwana Konwickiego z domu Iwaszkiewicz. Ten największy celebryta wśród kotów spędził z rodzinie Konwickich 19 lat. Prawdopodobnie jego ojcem był słynny bandzior podwarszawski, kot Bazyli. Jednak wygląd Iwana sugerował, że jego matka mogła mieć leśny romans ze żbikiem lub nawet rysiem. Tak więc Iwan był nie tylko sercem domu i gwiazdą literacką. Był również kocim tyranem. Ale jaki kot nim nie jest, jeśli kiszki marsza grają? Tadeusz Konwicki przyznawał, że Iwan często bił domowników jak bokser, po męsku. Jednak złe doświadczenia z kotem nie stały na przeszkodzie i powstało wybitne dzieło literackie przybliżające życiorys kota Iwana zatytułowane Iwan Konwicki z domu Iwaszkiewicz. Biografia.

Książkę kupicie tutaj: Iwan Konwicki z domu Iwaszkiewicz. Biografia

Jak sami widzicie, pisarze/ilustratorzy i koty chadzają parami. Gdyby nie istnienie kilku polskich kotów, niektóre dzieła nie miałyby w ogóle szansy ujrzeć światła dziennego. Kociambry – jak mawiamy na te urocze czworonogi po poznańsku – są nie tylko wiernymi towarzyszami twórców, ale również inspirują do działania. A niby zarzuca im się lenistwo 😉