10 kwietnia 2024 roku ukazały się nowe wydania powieści Milana Kundery. Czesko-francuski pisarz zasłynął jako twórca literatury zanurzonej zarówno w codzienność, jak i w filozofię. Jego teksty, często uwikłane w politykę, opowiadają o historycznych wydarzeniach XX wieku w sposób ironiczny i zdystansowany. Najlepiej o ponadczasowości literatury Milana Kundery świadczyć mogą nowe wydania od Wydawnictwa W.A.B., wśród których znajdziemy powieści „Nieśmiertelność”, „Tożsamość” i „Niewiedza”, a także eseje „Spotkanie” oraz „Zachód porwany albo tragedia Europy Środkowej”.
„Nieśmiertelność”
„Nieśmiertelność” to powieść początkowo napisana po czesku, ale po raz pierwszy opublikowana dopiero w 1990 roku w języku francuskim. Książka mówi o tym, czym tak naprawdę jest nieśmiertelność i dlaczego ludzie jej pragną. Powieść podzielona jest na siedem części, w których przeplatają się różne wątki, z pozoru zupełnie od siebie odległe. Bo jak fikcyjny trójkąt miłosny może wiązać się z historią życia i twórczości Goethego? Wszystko w powieści krąży wokół pytania: co można uczynić, aby zapisać się na kartach historii i żyć na zawsze w ludzkiej pamięci?
„Tożsamość”
„Tożsamość” to powieść pochodząca z tzw. okresu francuskiego Milana Kundery. Jak większość książek stworzonych we Francji, jest krótsza od czeskich powieści pisarza, ale Kundera niejednokrotnie udowadniał, że liczy się jakość, a nie ilość słów na papierze. „Tożsamość” opowiada o mężczyźnie, który zauważył, że jego ukochana zaczyna wątpić w siebie, a więc postanowił przesyłać jej anonimowo listy miłosne. W relację miłosną głównych bohaterów wkroczyła więc trzecia osoba – tajemniczy wielbiciel, którego kobieta wcale nie utożsamiała ze swoim kochankiem. Ten prosty konflikt fabularny stał się dla Kundery podłożem do rozprawienia się z filozoficzną kategorią definiowania samego siebie.
„Niewiedza”
„Niewiedza” mogłaby być uznana za autobiograficzne studium na temat emigracji. Przebywający poza ojczyzną Kundera napisał bowiem powieść o ludziach, którzy od dwudziestu lat żyją na emigracji. Książka składa się z przeplatających się opowieści o różnych bohaterach, których łączy jedno – poczucie, że nie są u siebie. Co się wydarzy, gdy któryś z nich odważy się wrócić do swojego kraju? Gdzie leży granica pomiędzy przyzwyczajeniem a szczerym przywiązaniem? I czy po dwudziestu latach rozłąki, coś może jeszcze być takie samo, jak dawniej?
„Spotkanie”
„Spotkanie” to utwór, w którym Milan Kundera przygląda się bliskim sobie tematom, w szczególności sylwetkom słynnych literatów oraz ich twórczości. Na książkę składają się teksty publikowane na łamach różnych czasopism i publikacji. W tomie znaleźć można więc recenzje i eseje, dzięki którym lepiej poznamy poglądy i sposób myślenia Kundery. W „Spotkaniu” szczególne znaczenie mają teksty dotyczące literatury, gdyż zawierają się w nich głębokie, filozoficzne refleksje. W zbiorze znajdują się eseje poświęcone m.in twórczości Bacona, Dostojewskiego, Malapartego, France’a i Janaćka.
„Zachód porwany albo tragedia Europy Środkowej”
W tym sławnym eseju Milan Kundera mówi o tytułowej tragedii Europy Środkowej. Kundera postawił tezę, że kraje Europy Środkowej są zawieszone i miotają się pomiędzy wschodem a zachodem. Jeśli teza ta wydaje się dziś oczywista, to właśnie dlatego, że „Zachód porwany albo tragedia Europy Środkowej” był tłumaczony na wiele języków i odbił się donośnym echem w całej Europie. Do dziś wiele osób utożsamia się z sądami Kundery i jest to wynik nie tylko świetnej retoryki pisarza, ale również osobistego charakteru tekstu. W nowym wydaniu znajduje się również przemówienie Kundery z 1967 roku, a także odnoszący się do niego wstęp politologa Jacques Rupnika. Przedmowę do tytułowego eseju napisał francuski historyk Pierre Nora.
Skomentuj